Piosenka "Tarde"

Bardzo proszę o przetłumaczenie tej piosenki. Dziękuję i pozdrawiam.

De cada amor que tuve tengo heridas,
heridas que no cierran y sangran todavia.
Error de haber querido ciegamente
matando inutilmente la dicha de mis dias.

Tarde me di cuenta que al final se vive igual fingiendo...
Tarde comprendi que mi ilusion se destrozo queriendo...
Pobre amor que esta sufriendo
la amargura mas tenaz!
Y ahora que no es hora para nada
tu boca enamorada me incita una vez mas.

Y aunque quiera quererte ya no puedo,
porque dentro del alma tengo miedo.
Tengo miedo que se vuelva a repetir
la comedia que me ha hundido en el sufrir.

Todo te lo di,
todo lo perdi...
Siempre puse el alma entera
de cualquier manera
soportando afrentas
y al final de cuentas
me quede sin fe.

De cada amor que tuve tengo heridas,
heridas que no cierran y sangran todavia.
Error de haber querido ciegamente
perdido en un torrente de burlas y mentiras.

Voy en mi rodar sin esperar y sin buscar amores...
Ya murio el amor porque el dolor le marchito sus flores...
Y aunque llores y me implores
mi ilusion no ha de volver.
No ves que ya la pobre esta cansada,
vencida y destrozada de tanto padecer?!

Y aunque quiera quererte ya no puedo,
por que dentro del alma tengo miedo...
Tengo miedo que se vuelva a repetir...

Po każdej miłości, którą miałem
Mam rany, które się nie goją i wciąż krwawią
Błąd, kochać tak ślepo
Zabijając bez powodzenia wybrankę moich dni

Późno zdałem sobie sprawę, ze tak samo żyje się udając
Późno zrozumiałem, ze moje marzenia zburzyły się, gdy kochałem
Biedna miłość, która cierpi
Gorycz najbardziej zatwardziałą
A teraz, kiedy już nie pora
Twoja zakochana buzia jeszcze raz mnie kusi

I choćbym chciał kochać ciebie, już nie mogę
Bo w głębi duszy, boje się
Boje się, że się powtórzy znowu
Komedia, która zatopiła mnie w cierpieniu

Dałem ci wszystok
Wszystok straciłem
Zawsze oddawałem całą duszę
Wytrzymując w jakikolwiek sposób
Wszystkie niedogodności
A w sumie pozostałem bez wiary

Po każdej miłości, którą miałem
Mam rany, które się nie goją i wciąż krwawią
Błąd, kochać tak ślepo
Zagubiony w lawinie prześmiewania i kłamstw

Będę podążał dalej bez oczekiwania i szukania miłości
Już umarła miłość, bo ból zasuszył jej kwiaty
I chociaż płakałabyś y błagała
Moje marzenie już nie powinno wrócić
Nie widzisz, jakie jest biedne i zmęczone
Pokonane i zburzone od tylu cierpień

I choćbym chciał kochać ciebie, już nie mogę
Bo w głębi duszy, boje się
Boje się, że się powtórzy znowu