Przykro mi, że przerywam o wiele ciekawszą dyskusję "desde de que", ale już coś mam! I dzięki za zaineresowanie moją sprawą :)
No me acordaba de esta foto. No había vuelto a verla desde que mi tío (hacer a mí)
me la hizo. [ Czemu había vuelto jest w tym czasie? – przecież zrobienie zdjęcia tutaj jest czynnością wcześniejszą.] La fotografía corresponde a ese pasado de lazos que (tener)
teníamos todas. Nunca hasta ahora (yo/ darse cuenta)
me daba el cuento [czy tu w rzeczywistości możnaby zastosować pretérito perfecto?] de lo cursi que (nosotras/ ser)
éramos. (ser)
Eran mis cumpleaños y con motivo de tal evento (ellos/poner a mí)
me pusieron el vestido de cintas, la medalla y el perro para la foto. Siempre (Haber)
había uno cerca de mí. Es una foto del pleistoceno.
(yo/tener)
Tenía una cara de pepona! (yo/ ser) Era la niña de los remolinos: el que se ve y otro que no (hacer)
había hecho su aparición todavía. (hacer)
Hizo un mes que (yo/pasar)
pasaba la tos ferina; los médicos me ( recomendar)
habían recomendado cambiar de aires y mi madre (llevar a mí)
me llevó a Zaragoza , por el cierzo, y (traer a mí)
me trajo de vuelta a mi casa para el cumpleaños.
De niña (yo/ pasarse)
me pasaba el día al aire libre, subiéndome a las ramas de los árboles. En mi casa (nosotros/ tener)
teníamos un magnolio que luego (transplatar)
transplatamos al colegio donde (yo/ estudiar)
estudiaba, y allí está todavía.
Nosotros (tener)
teníamos un gato siamés, un donjuán que (tener)
tenía muchas novias. (Nosotros/ acabar)
acabamos con diez gatos en el jardín y (encantar a mí)
me encantaba infancia; puedo describir cada rincón por donde (correr)
corría, detrás de qué árbol (nosotros/ esconderse)
nos escondía.