Użycie przyimka "a"

Ostatni słuchałem jakiegoś dialogu, w którym padło: Busco alguien con quien hablar(?). I teraz się zacząłem zastanawiać. Czy tak mówią, że nie słyszę tam a alguien, czy też tam tego a nie ma. Poszukałem w onternecie i… załamka. Raz tak, a raz tak. Jak to jest? Musi być to a, czy nie? I kiedy musi być (dla przykładu z tym busco), a kiedy nie?

Patrz:

Busco una amiga que hable bien español. - "Szukam koleżanki, która by mówiła dobrze po hiszpańsku." - tj. chcę taką poznać.

Busco a una amiga que habla bien español. - "Szukam koleżanki, która mówi dobrze po hiszpańsku." - tj. już ją znam, jest moją koleżanką i mówię o konkretnej osobie, a jedną z Jej cech jest to, że mówi dobrze po hiszpańsku.

Spróbuj wyciągnąć z tego regułę. Ja dodam, że nie każdy native speaker będzie się tejże reguły trzymał, a wielu się pokłóci, że jest inaczej.

Dziękuję. Rozumiem, co napisałeś. Mam jednak wątpliwości, bo różnica którą zaakcentowałeś (szukam znanej - szukam, by taką poznać) wynika z drugiej części wypowiedzi. Reguła, której się doszukałem w różnych źródłach, mówi, ze przed dopełnieniem bliższym (kogo?), dla osób, zawsze daje się a. W obu zaś przypadkach szukam kogo? czyli występuje właśnie to dopełnienie.

Nie czytaj tego podręcznika :P.

Druga część wypowiedzi z dwoma różnymi trybami miała Ci jedynie pomóc w zrozumieniu różnicy pomiędzy jakąkolwiek osobą, a ściśle konkretną osobą, bo Twój przykład jest nieco mniej czytelny, jako, że jest w bezokoliczniku... Ogólnie używasz "a" jeśli odnosisz się do konkretnej osoby, a brak "a" występuje, jeśli odnosisz się do jakiejkolwiek osoby, która spełni kryterium z dalszej części wypowiedzi. Takie są reguły RAE, ale w praktyce możesz się też spotkać z użyciem "a" również w drugim przypadku (patrz gwiazdka poniżej *), jeśli ta dowolna osoba ma postawione określone kryterium i w ten sposób dla części native speakerów już nie jest aż taka dowolna. Mimo to jednak:

Busco (una) amiga. - "Szukam koleżanki." - tj. chcę jakąś poznać, bo czuję się samotny.
Busco a una amiga. - "Szukam koleżanki." tj. konkretnej, znanej mi osoby, powiedzmy, że jest nią María, ale nie wiem, gdzie sie właśnie znajduje i ją szukam.

A wersja z uściślonym kryterium:

Busco (a)* una amiga que hable bien español.
Busco a una amiga que habla bien español.

I podobnie z bezokoliczniku:

Busco alguien con quien hablar. - "Szukam kogoś (kogokolwiek), z kim mógłbym porozmawiać."

OK. Jesteś bardzo przekonujący. W moim przykładzie było:
Aprendo inglés. Busco alguien con quien hablar.
Zatem Twoje wyjaśnienie pasuje do tego.
Dziękuje

PS. To hablar na końcu jest w dobrej formie? To rzeczywiście jest bezokolicznik?

Hmm... zwał jak zwał, dla mnie to bezokolicznik. Ważne, że forma jest poprawna. Czytałem wczoraj fajny artykulik:

Saber qué los provoca es un tema de interés general: Para los ingenieros decidir cómo construir
las obras, para las comunidades locales y regionales saber cómo adaptarse, y hasta para las
aseguradoras fijar sus tarifas.

http://www.elcolombiano.com/BancoConocimiento/C/cuando_el_clima_es_un_desastre/cuando_el_clima_es_un_desastre.asp?CodSeccion=190

Szczerze, to spotkałem się tylko z formą a alguien nawet gdy wystąpi subjuntivo, więc proponuję formę Busco a alguien con quien hablar

Entonces, gracias otra vez. Voy a leer este articulo.

W pierwszej chwili mnie przestraszyłeś, ale w drugiej pomyślałem, że jest to zgodne z tym co pisałem, bo pisałem, że wielu native speakerow wsadza "a" tam gdzie go "być nie powinno". W trzeciej natomiast chwili spytałem się o to zdanie trzech osób: z Kolumbii, Ekwadoru i Peru (niestety nie mam nikogo z Hiszpanii).
Wszystie trzy osoby stwierdziły, że się używa zarówno Busco alguien con quien hablar, jak i Busco a alguien con quien hablar, przy czym Peruwianka stwierdziła, że cześciej bez "a", Ekwadorka, że cześciej z "a", a Kolumbijska sama nie wie jak częściej. Dodatkowo każdą z nich zapytałem o zgodne z RAE zdanie Busco un novio que hable bien inglés. vs. wg RAE błędne zdanie Busco a un novio que hable bien inglés. I co widzę... Wszystkie stwierdziły, że używa się obu form i nie wiedzą, która jest poprawna. Wnioski takie, że spora część native speakerów nie trzyma się RAE, a ja dla pokoju na forum, próbuję się RAE trzymać, a że się native speakerzy tych reguł nie trzymają, dodaję jako ciekawostkę.

Jak już pisałem w powyższych postach, a teraz się wyłącznie powtórzę, kwestia użycia "a" lub nie, zależy od tego, czy osobę, do której się odnosimy, uznamy za dobrze sprecyzowaną, czy też nie.

Według RAE osoba w zdaniu Busco una amiga que hable bien español. nie jest dobrze sprecyzowana, ponieważ chodzi nie o konkretną, a o jakkąkolwiek potencjalną przyjaciółkę, która by spełniła zadane kryterium, w przeciwieństwie do zdań Busco a mi amiga que habla bien español., lub Busco a María., w których mamy wąsko sprecyzowane o kim mowa.

Według tego co mi z półtora roku temu tłumaczyła Wenezuelka, od której się bardzo dużo uczyłem częściowo w wymianie za polski, osoba do której się odnosimy w zdaniu typu Busco a una amiga que hable bien español. jest dobrze sprecyzowana, gdyż zawiera postawiony warunek i dlatego używa się "a", w przeciwieństwie do zdania typu Busco novia., które dokładniej tej dziewczyny nie precyzuje, więc "a" się nie używa.

Jak pisałem w poście powyżej, dziś w nocy zapytałem Kolumbijkę, Ekwadorkę i Peruwiankę - wszystkie używają lub powszechnie słyszą każdą z tych form i mają trudności w określeniu, która jest poprawniejsza - używa się obu.

Ja podałem ten konkretny przykład z zaimkiem. Wtedy raczej powinno stosować się przyimek a, bez względu na to, czy wystąpi subjintivo czy indicativo.
Busco una persona que me ayude -------> Busco a alguien que me ayude.

Zasada użycia z przyimkiem lub bez jest jasna i konkretna. A 'nativos' należy poprawiać i uświadamiać jeśli źle mówią lub mają wątpliwości.
Na pewne błedy językowe zwykle nie zwraca sie uwagi w potocznej mowie tak samo jak w Polsce nawet dziennikarze często błędnie mówią np. "Ja się Pana pytam..." albo w telenoweli słyszymy koszmarny rusycyzm "Bardzo ciebie kocham"

Jeśli tworzy to różnicę, to widocznie zmieszałem ze sobą dwa różne przypadki. Widać jedak, że nativos też ich od siebie nie rozróżniają.
Ciekawe natomiast jak było orginalnie w przykładzie z dialogu descabezado, mówionym właśnie przez nativos...


Chcę zauważyć, że język tworzą 'nativos', a gramatyka jedynie opisuje to, jak ci 'nativos' mówią. Język nie podlega uniwersalnej zasadzie, lecz to 'zasady' opisują jak się mówi. Taka jest kolej rzeczy.

- Usted es norte americano, ¿verdad?
- Sí, soy norte americana.
- Yo estudio inglés, busco alguien con quien hablar.
- Con mucho gusto, puedo ayudarle.
Tak wygląda ten dialog. Ze słuchu. Mam nadzieję, że nie popełniłem błędu. I mam nadzieję, że nie słyszę tam tego a, bo go tam nie ma ;)


Zgadzam się z Tobą w zupełności. Błędne użycie tych zaimków, które staje się co raz popularniejsze, rani moje uszy do bólu.

A jeszcze jedno. Czy przed h, to a wypada? Np. voy a hacer?

W forumowym standardzie nie wypada. Pewnie znowu pomieszałem? :D W praktyce czasem wypada pomiędzy odmienionym ir i bezokolicznikiem. A co, w kolejnej telenoweli usłyszałeś? Kolejnym zjawiskiem jest w dialektach, w których "h" jest nieme zlanie się tego "a" z "a" po niemym "h" w mowie, więc może Ci się wydawać, że go nie ma, ale je zapiszą. Na podobnej zasadzie de este brzmi jak deste.

Akurat to jest peryfraza i a pozostaje.
Są jednak przypadki, w dopełnieniu, gdzie przyimek ten może zostać pominięty. Dzieje się to wtedy gdy po przyimku a występuje wyraz, które zaczyna się na akcentowane a lub e. Np.
compro esa mujer.

Nie nie pomieszałeś. Dziękuję Wam.
To dialogi z kursu, a nie telenowela. Niestety, telenowele mają najczęściej lektora, który wszystko zagłusza :D.
A jeśli mówisz, że w forumowym standardzie nie wypada, to akurat va hacer zauważyłem na forum i stąd mi się skojarzyło, i stąd wzięło się pytanie dodatkowe ;). Zakładałem jednak, że po prostu, nie słyszę i już