W języku hiszpańskim występują trzy czasowniki "być" - ser, estar i haber.
Czasowniki estar i haber określają położenie, natomiast prezentowanie cech osób i przedmiotów wyraża się przy użyciu estar i ser.
- estar służy do wyrażania cech chwilowych, przejściowych lub nabytych: stanów fizycznych lub fizycznych lub emocji, a także stanu cywilnego.
np. Está casado. (jest zmęczony)
- ser służy do wyrażania cech stałych, nie podlegającym zmianom, np. zawodu, narodowości, wyznania, zajęcia, cech fizycznych lub charakteru nierozerwalnie związanych z daną osobą lub przedmiotem
Zatem jeśli chcesz powiedzieć, np. Jestem Polką, czy jestem studentką używasz czasownika "ser".
Jeśli chcesz powiedzieć, np. Jestem szczęśliwa, jestem zmęczona, jestem w Hiszpanii użyjesz wtedy czasownika "estar".
A tutaj odmiana przez osoby w czasie teraźniejszym:
Ser:
(ja) yo - soy
(ty) tú- eres
(on, ona) él, ella- es
(my) nosotros - somos
(wy) vosotros - sois
(oni) ellos, ustedes - son
Estar:
yo - estoy
tú - estás
el, ella - está
nosotros - estamos
vosotros - estáis
ellos, ellas, usetdes - están
Zatem - Soy Asia, soy estudiante, soy polaca, soy muy simpático ;)
Estoy en Polonia, estoy cansada itp.
Mam nadzieję, że chociaż troszkę Ci pomogłam. Uczenie się języka od podstaw samemu nie należy do najprostszych, ale trzymam kciuki, bo warto. Hiszpański to najpiękniejszy język na świecie.