En realidad no lo he comentado.
1. "ser" wyraza esencje rzeczy (po lacinie "essere") - ser expresa la esencia de las cosas, lo esencial: expresa los atributos que corresponden a las cosas por su naturaleza.
2. "estar" wyraza stan rzeczy (el estado de las cosas) : expresa los atributos que son estados pasajeros.
- El cielo es azul - bo uwazamy, ze jest to kolor naturalny nieba.
- El cielo está azul - bo w tej chwili nie ma na nim chmur, jest czyste.
Kilka prostych regul (ale uwaga, bo to nie sa reguly na 100%):
UZYWAMY "SER" gdy:
1. orzecznikiem (atributo) jest rzeczownik, zaimek lub przymiotnik albo imieslów bierny przeksztalcony w rzeczownik, gdyz towarzyszy mu rodzajnik - uzyjemy czasownika "ser"
- Pedro es médico (rzeczownik) / Mi médico es él (zaimek) / Pedro es el mayor vago de la clase (przymiotnik "sustantivado" bo z rodzajnikiem / Yo soy el mayor perjudicado (imieslów bierny "sustantivado").
2. orzecznikiem jest "adjetivo posesivo, indefinido o numeral"
- mi coche est aquél / esta agua es poca para regar todo el huerto / son dos los culpable de este crimen.
3. W stronie biernej (voz pasiva) : Este hombre ha sido declarado culpable.
Wynika z powyzszego, ze w pozostalych przypadkach nalezaloby uzywac casownika "estar", a przede wszystkim wówczas, gdy ma on okolicznik miejsca.
Wyjatków tez jest sporo, a wiec "paciencia, mucha lectura y reflexión"..
Co do "tú i "usted" - to jest tak samo jak w polskim "ty" i "pan/pani" (nie mówie tu o regionalizmach argentynskich itp.).
Jedyna rozbieznosc miedzy dwoma jezykami to wieksza frekwencja "panoszenia sie" w jezyku polskim.
DIXI :)