otra traduccion

Bardzo zalezy mi na tlumaczeniu tego oto tekstu
znow bede bardzo zobowiazana:)



Himno Galego

¿Qué din os rumorosos
na costa verdecente
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Qué din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?

Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.

Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden
e con arroubo atenden
o noso ronco son,
mais sóo os iñorantes
e féridos e duros,
imbéciles e escuros
non nos entenden, non.

Os tempos son chegados
dos bardos das edades
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois, donde quer, xigante
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán.

Po hiszpańsku (kastylijsku) to będzie tak:

¿Qué dicen los rumorosos
en la costa verdecente [verdeante],
al rayo transparente
de la plácida luna?.

¿Qué dicen las altas copas
de la oscura pinocha arpada [erizada]
con su bien compasado
y monótono cimbrear? .

De tu verdor ceñido
y de los benignos astros,
confines de los verdes castros
y valeroso llano.
Nunca te olvides
de la injuria y del rudo encono;
despierta de tu sueño,
hogar de Breogán.

Los buenos y generosos
nuestra voz entienden,
y con arrobo atienden
nuestro ronco sonido,
pero sólo los ignorantes,
los fieros y duros,
imbéciles y oscuros
no nos entienden, no.

Llegado el momento
de aquellos bardos de antiguo,
que a vuestras ilusiones
cumplido fin darán:
pues, donde quiere, gigante,
nuestra nosa voz pregona
la redención de la buena
nación de Breogán.

Galicjański Hymn

Cóż szumiące [sosny] powiadają
Na zieleniejącym wybrzeżu
Przezroczyście promieniującej
Łagodnej poświacie księżyca?

Cóż wysokie szczyty drzew powiadają
Najeżonym w ciemnościach igłom sosen
Łagodnie, niespiesznie
Usypiająco szumiąc?

Otoczony twą zielenią
I dobrotliwym morzem gwiazd
Pochłonięty zielonymi „castros”*
I wspaniałą krainą
Nie pozwól odejść w zapomnienie
Niesprawiedliwości i goryczy brutalnej
Obudź się z letargu
Breogana domie

Dobrzy i szlachetni
Rozumieją nasze wołanie
I z entuzjazmem dają posłuch
Naszym ochrypłym głosom.
Jeno głupcy,
Dzikusy i prostacy
Nie zdają sobie sprawy, o nie.

Nadszedł już czas
Bardów prawdziwych
I nieświadomość wasza
Wnet zaniknie
Ponieważ gdziekolwiek zechcesz
Nasz donośny głos obwieści
Oddanie dobrego
Breogana Narodu




Castros - dawniej były to obszary występujące na obszarze Galicji, ufortyfikowane w kształt okręgu. Każdy posiadał co najmniej jedną koncentryczną ścianę, otoczoną zazwyczaj fosą. Położone zazwyczaj na szczytach wzgórz.

Salu2 :)