bardzo prosze o przetłumaczenie

Temat przeniesiony do archwium.
" Patronio, un hombre me ha aconsejado que haga una cosa, y aun me ha dicho cóco podría hacerla, y os aseguro que es tan vwntajosa que, como él me dijo, me convendría mucho, pues los beneficios se encadenan unos con otros de tal manera que al fin son muy grandes.
Entonces refirió a Patronio en qué consistía ł cuando hubo terminado, respondió Patronio..."

"Señor Conde-dijo Patronio , hubo una mujer IIamada doña, Truhana, más pobre que rica, que un día iba al mercado IIevando sobre su cabeza una olla de miel. Yendo por el camino empezó a pensar que vendería aquella olla de miel y que compraría con el dinero una partida de huevos, de los cuales nacerían gallinas, y que luego con el dinero en que vandería las gallinas compraría ovejas, y así fue comprando con las ganancias hasta que se vio más rica que ningua de sus vecinas. Luego pensó que con aquella riqueza que pensaba tener casaría asus hijos e hijas e iría por la calle acompañada de yernos y nueras, oyendo a la gente celebrar su buena ventura, que la había traído a tanta prosperidad desde la pobreza en que antes vivía. Pensando en esto se empezó a reír con la alegría que le bullíaen el cuerpo, y, al reírse, se dio con la mano un golpe en la frente, con lo que cayó la olla en tierra y se partió en pedazos. Cuando vio la olla rota, empezó a lamentarse como si hubiera perdido lo que imaginaba haber logrado si no se rompiera, De modo que, por poner su confianza en lo que imaginaba, no logró nada de lo que quería"

probowalam troszke sama tlumaczyc, ale nie wychodzi mi najlepiej, dlatego bardzo prosze o szybka pomoc.Z gory baaaaaaaaaaardzo dziekuje
Drugi tekst:
Panie Conde, rzekł Patronio, była sobie kobieta, nazywała się pani Truhana, bardziej biedna niż bogata, która pewnego dnia poszła na targ niosąc na swojej głowie garnek miodu. Tak idąc, zaczęła sobie myśleć, że sprzedałaby ten garnek miodu i za te pieniądze kupiłaby sobie jajka, z których wyklułyby się kurczęta, a potem za pieniądze ze sprzedaży tych kur, kupiłaby owce i w ten sposób sprzedawałaby z zyskiem az stałaby się bogatsza od wszystkich swoich sąsiadek. Później pomyślała, że z takim bogactwem, które sobie wymarzyła wydałaby za mąż swoje dzieci i spacerowałaby ulicą w towarzystwie zięciów i synowych, słuchając jak ludzie podziwiają jej poczynania, które sprawiły, że nie żyje już w takiej biedzie jak kiedyś. Myśląc o tym wszystkim zaczęła się śmiać do rozpuku i tak śmiejąc się uderzyła ręką w czoło, i garnek z miodem, który niosła na głowie spadł na ziemię, tłukąc się na kawałki. Kiedy zobaczyła rozbity garnek, zaczęła żałować, ze właśnie straciła wszystko, co sobie wymarzyła. I w ten sposób, zauwawszy swojej wyobraźni, nie zdobyła niczego, co sobie wymarzyła"