Czerwony Kapturek
Pewnego dnia Wilk znalazł w lesie spektakularny kwiat, ale nie wiedział, komu go podarować. Szuakł i szukał, aż w końcu spotkał piękną dziewczynkę,
na którą mówili Czerwony Kapturek. Wilk z entuzjazmem chciał wręczyć jej kwiat, ale ona pretensjonalnie stwierdziła, że jest okropny i wyrzuciła go.
Jakiś czas później wilk spotyka w lesie Kapturka, a ta oferuje mu placdek, który miał być dla Babci. Ponieważ Wilkowi wydało się to uprzejme
przyjął ciasto. Po zjedzeniu zaczęło go kłuć w żołądku, co wzmagało się i przerodziło w palenie w sercu. Kapturek roześmiał się i powiedział, ze to był
eksperyment. Wilk smutny i obolały przebaczył jej dopiero po trzech dniach.
Kapturek poprosił Wilka, żeby potowarzyszył jej do domu Babci. Potrzebowała aby wyświadczył jej specjalną przysługę. Przybywszy do drzwi żwawy Kapturek powiedział Wilkowi, żeby zjadł Babcię, bo była bardzo bogata a Kapturek był żądny spadku. Wilk zjadł Babcię, ale z miłości, a nie przez głód. Kapturek wybiegł prosząc o pomoc i teraz policja szuka Wilka, żeby wyjąć mu z żołądka Babcię, przczepić mu do nóg kamienie i wrzucić go do rzeki. Nikt nie wie o tym, że babcia przyprawiła biednegoo Wilka o niestrawność.