Woda, która wpadła do morza. nie mogę żyć w tej rzeczywistości
Ile mnie kosztuje zrozumieć, że nie mam ani kropli życia bez ciebie
Sama w ciemności, w moim pokoju nikt się więcej nie zmieści
Jest tylko twój głos, który uderz w moje czoło
Już nic nie będzie mogło uciszyć.
Tak bardzo cię kochałam, że potrafiłam oddać ci calutką moją duszę.
Tak bardzo cię kochałam, że nigdy nie słuchałam co o mnie mówią
Tak bardzo cię kochałam, że aby cię zapomnieć nie wystarczy jednego życia, że pozostaje.
Stracić nadzieję chodząc po świecie w poszukiwaniu ciebie
Pozostawię wszystko na zatracenie bo nie będzie ze mną ciebie o świcie
Nie możliwe jest iść do przodu, moją karą jest spoglądanie wstecz.
Tak bardzo, że nie umiem kochać bo nie mogę więcej nikogo kochać
Na mojej piersi mam wytatuowana twoją pieszczotę i już nic nie będzie mogło jej zetrzeć.
Tak bardzo cię kochałam, że potrafiłam oddać ci calutką moją duszę.
Tak bardzo cię kochałam, że nigdy nie słuchałam co o mnie mówią
Tak bardzo cię kochałam, że aby cię zapomnieć nie wystarczy jednego życia, że pozostaje.
Stracić nadzieję chodząc po świecie w poszukiwaniu ciebie
Tak bardzo cię kochałam, że aby cię zapomnieć nie wystarczy jednego życia, że pozostaje.
Stracić nadzieję chodząc po świecie w poszukiwaniu ciebie
Tak bardzo cię kochałam, że potrafiłam oddać ci calutką moją duszę.
Tak bardzo cię kochałam, że nigdy nie słuchałam co o mnie mówią
Tak bardzo cię kochałam, że aby cię zapomnieć nie wystarczy jednego życia, że pozostaje.
Stracić nadzieję chodząc po świecie w poszukiwaniu ciebie
Nie starczy życia, będę cię poszukiwała.