"dativo ético" to nazewniczy spadek po łacinie i nie chodzi tu o to z jakim czasownikiem wystapi. Jest to rodzaj dopełnienia dalszego i najprościej wytłumaczyć tak : jest to czynność w której mówiący uwzględnia siebie jako beneficjenta nie będąc jednak bezpośrednim celem tej czynności.
Przykład w naszym języku ->
Zniecierpliwiona mama mówi do niejadka modlącego sie nad zupą :
- Masz mi zjeść zaraz tę zupę !
Zaimek "mi" jest tu właśnie takim "dativo ético" - zupa w bierniku, jedzona przez dziecko jest dopełnieniem bliższym a matka w celowniku jest dopełnieniem dalszym.