MadameButterfly - forma która pojawia się w zdaniach napisanych przez 'sirenita_galactica' to tzw. Infinitivo Perfecto (haber +Participio), którego się używa dosyć często. Tylko, że w 3 zdaniu jest ten sam błąd braku "de" który i mnie sie trafił w temacie z odnośnika. To był właśnie błąd typu "queísmo". Oczywiście ma być "de" po formie zaimkowej "alegrarse".
'Escalofrio' w zdaniu, o które pytałaś popełnił DWA błędy - stąd cała dyskusja.
Generalnie - tryb Subjuntivo jest uboższy w formy od Indicativo więc wiele zdań, które po polsku ma inne znaczenie, po hiszpańsku pisze się tak samo. Jak np. formy 'Presente de Subjuntivo' wyrazajace także przyszłość. Watpliwości często w hiszpańskim rozwiewa użycie zaimka, dopełnienia z okolicznikiem czasu, itp.
'Xavierka' wytłumaczyła Ci prawie dobrze ale też w 1 zdaniu powtórzyła duży błąd. Co do zasady to jak juz pisałem, czasowniki "alegrar", "esperar (miec nadzieję) należą do grupy wymagającej Subjuntivo ale... Gdy zdanie nadrzędne i również podrzędne odnoszą się do 1 os. lp. to unika się dwuznaczności przez zastosowanie zamiast Subjuntivo konstrukcji 'haber +Participio'
Różnice w zdaniach są takie:
Me alegrO DE haber podido ayudarte. = Cieszę, się że mogłem ci pomóc.
Me alegrO DE que haya podido ayudarte = Cieszę się, że mógł/a/o ci pomóc.
Me alegrA haber podido ayudarte = Cieszy mnie, że mogłem ci pomóc.
Me alegrA que haya podido ayudarte = Cieszy mnie, że mógł/a/o ci pomóc.
W zdaniach o prostszej konstrukcji:
Me alegrO DE haberte ayudado. = Cieszę się, że ci pomogłem.
Me alegrO DE que te haya ayudado. = Cieszę się, że ci pomógł/a/o.
Me alegrA haberte ayudado. = Cieszy mnie, że ci pomogłem.
Me alegrA que te haya ayudado. = Cieszy mnie, że ci pomógł/a/o.
Gdy chcemy zaakcentować 1 osobę w danym kontekście uzyjemy jednakże zaimka i Subjuntivo :
Me alegro de que yo haya podido ayudarte.= Cieszę się, że ja mogłem ci pomóc (w odróznieniu od innych, którzy nie mogli)