Przysłówki hiszpańskie
Przysłówek, czyli po hiszpańsku adverbio, to nieodmienna część mowy. Opisuje ona sposób wykonywania czynności:
playTrabaja mucho. | Dużo pracuje. |
playHabla poco. | Mało mówi. |
playEstá cerca. | Jest blisko. |
Zauważmy, że przysłówek pojawia się po czasowniku.
Przysłówki mogą także opisywać przymiotniki (stoją wówczas przed nim):
playEs muy tonto. | Jest bardzo głupi. |
playSon demasiado caros. | Są zbyt drogie. |
playMi tesis está casi acabada. | Moja praca magisterska jest prawie skończona. |
... lub inne przysłówki, modyfikując w ten sposób ich znaczenie (także stoją przed słówkiem, które opisują):
playCanta bastante bien. | Dość dobrze śpiewa. |
playHabla muy poco. | Bardzo mało mówi. |
playVamos demasiado lento. | Idziemy zbyt wolno. |
Istnieje wiele rodzajów przysłówków. Wymienimy je sobie po krótce najważniejsze grupy:
- przysłówki miejsca, np.: abajo - na dole, poniżej; arriba - na górze, powyżej; dentro - wewnątrz, w środku; fuera - na zewnątrz; cerca - blisko; lejos - daleko, itd.
- przysłówki czasu, np.: ahora - teraz; anoche - wczoraj w nocy; antes - kiedyś, przedtem; hoy - dzisiaj; nunca - nigdy; siempre - zawsze; tarde - późno; temprano - wcześnie, itd.
- przysłówki miary, np.: apenas - zaledwie; bastante - dość, dosyć; casi - prawie; demasiado - zbyt; más - bardziej, więcej; menos - mniej; mucho - bardzo; muy - bardzo, poco - mało, itd.