Liczba mnoga rzeczownika - język hiszpański

Liczbę mnogą rzeczownika zakończonego na samogłoskę tworzymy przez dodanie do niego -s:

Jeżeli rzeczownik kończy się na spółgłoskę (z wyjątkiem spółgłoski -s) konieczne jest dodanie cząstki -es:

Gdy wyraz kończy się na -í, możemy dodać końcówkę -s lub -es, gdyż obie są uznane za poprawne:

Teraz zasady odbiegające nieco od reguły. Zacznijmy od rzeczowników zakończonych w liczbie pojedynczej na spółgłoskę -z. Ponieważ w hiszpańskim spółgłoska "z" nie lubi stać obok "e", w takich przypadkach zastępowana jest spółgłoską "c". Najlepiej obrazującym to przykładem jest słowo "zebra", po hiszpańsku "cebra". Z tego właśnie powodu, rzeczowniki zakończone na -z, w liczbie mnogiej zamieniają sobie z na c i dopiero do c dodawana jest końcówka liczby mnogiej -es:

Jeszcze jedna rzecz. Rzeczowniki zakończone na -s i akcentowane na przedostatnią lub trzecią od końca sylabę, zachowują w liczbie mnogiej tę samą formę co w liczbie pojedynczej (w przykładach zostały wyróżnione akcentowane sylaby):

Ale:

Tu akcent pada na ostatnią sylabę, więc liczba mnoga tworzona jest regularnie, ale traci za to akcent graficzny. Dzieje się tak, ponieważ akcent w słowie przesuwa się i nie ma potrzeby zaznaczać go już graficznie.