Rzeczowniki hiszpańskie

Rzeczownik czyli sustantivo pełni w języku hiszpańskim taką samą funkcję jak w polskim. Jest podmiotem w zdaniu, jak np:

Rzeczownik może też wystąpić po czasowniku:

Jeśli chodzi o género - rodzaj rzeczownika w hiszpańskim pojawiają się tylko dwa: masculino - męski oraz femenino - żeński. Rodzaj rozróżniamy po rodzajniku, jaki ma rzeczownik: el to rodzajnik męski, la to rodzajnik żeński.

Osoby i zawody są w hiszpańskim najcześciej takiego samego rodzaju jak po polsku, np.:

Zobaczymy teraz, jakie końcówki pomogą nam odkryć rodzaj rzeczownika. Pamiętajmy, że jest dużo różnic w rodzajach w języku hiszpańskim i polskim, czyli niekoniecznie rodzaj męski w hiszpańskim odpowiada męskiemu w polskim. Ucząc się słówek, po prostu należy się uczyć od razu z rodzajnikami.

Rzeczowniki męskie są najczęściej zakończone na -o:

Częstą koncówką męską jest również -aje:

Rodzaju męskiego są też rzeczowniki zakończone na -or, często są to nazwy zawodów:

Generalnie większość rzeczowników zakończonych na spółgłoskę jest rodzaju męskiego:

Istnieje też grupa rzeczowników męskich zakończona na -a (co jest typowe dla rodzaju żeńskiego, o tym za chwilkę). Są to często słowa pochodzenia greckiego (zwróćmy uwagę, że od nich też pochodzą polskie wersje):

No i czas na rodzaj żeński. Jak już wspomnieliśmy typową końcówką żeńską jest -a:

Rzeczowniki zakończone na -dad i -tad mają najczęściej rodzaj żeński:

Typową końcówką żeńską jest również -ción oraz -sión:

Pojawiają się też wyjątki czyli rzeczowniki żeńskie zakończone na -o:

Warto też wiedzieć, że niektóre rzeczowniki wraz z rodzajem zmieniają znaczenie. Niekiedy są to dwa słowa ze sobą powiązane, np.:

Innym razem, rodzaj rzeczownika zmienia zupełnie jego znaczenie: