Informacje ogólne

Społeczeństwo

Hiszpania liczy 46 milionów mieszkanców. Gęstość zaludnienia jest niższa niż w innych krajach Europy Zachodniej. Największe skupiska ludności znajdują się na wybrzeżu i na obszarze aglomeracji Madrytu. Interior natomiast jest słabo zaludniony. 12% mieszkanców Hiszpanii to obcokrajowcy. Większość imigrantów pochodzi z byłych hiszpańskich kolonii. Są to m.in. Ekwdorczycy, Kolumbijczycy i Boliwijczycy. Wielu przybywa też z Afryki, przede wszytskim z Maroka. Jednak najliczniejsza mniejszośc etniczna to Rumuni, co nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę wielowiekowy wpływ kultury cygańskiej na kulturę samej Hiszpanii.

Religia

Mimo że około 73% Hiszpanów uważa się za katolików, w ostatnich latach proces laicyzacji społeczeństa bardzo się pogłębił, szczególnie pod rządami socjalistycznego premiera José Luisa Rodrígueza Zapatero. Zaledwie 15% Hiszpanów uczęszcza regularnie na msze, natomiast aż 19% deklaruje bezwyznaniowość. Odbiciem malejącej roli kościoła katolickiego jest bardzo duża społeczna tolerancja wobec antykoncepcji, aborcji, eutanazji oraz małżeństw homoseksualnych.

Praca i czas wolny

Wynagrodzenie minimalne wynosi w Hiszpanii ok. 600 euro, natomiast średnia pensaja to około 1600 euro. Jednak wielu mlodych Hiszpanów (urodzonych międzi 1965 a 1985 r.) określanych jest mianem mileuristas (hisz. mil - tysiąc), gdyż ich miesięczne zarobki nie przekraczają 1000 euro, mimo wyższego wykształcenia oraz znajomości jezyków obcych. Świadectwem złej sytuacji na rynku pracy jest też wysokie bezrobocie, które ostatnio dochodzi nawet do około 20%.

Po pracy większość Hiszpanów relaksuje się w barach, gdyż to co liczy się dla nich najbardziej w takich momentach to ambiente, czyli pozytywna atmosfera danego miejsca, która objawia się ogólną wrzawą oraz dużą liczbą gości w lokalu.

Rodzina

Życie Hiszpanów uległo ogromnej przemianie po śmierci generała Franco w 1975. Dopiero wtedy przywrócono m.in. prawo kobiet do pracy bez konieczności pytania męża o pozwolenie, śluby cywilne, rozwody oraz zaczęto walczyć o prawa homoseksualistów, chociaż na to ostatnie trzeba było czekać do lat 90-tych. To właśnie długoletni wpływ prawiciego reżimu oraz presja kościoła katolickiego na życie obywateli sprawiły, że do emancypacji kobiet doszło w Hiszpanii później niż w innych krajach Zachodniej Europy.

Obecnie więzi rodzinne, mimo wszytskich zmian obyczjowych, dużej swobody seksualnej oraz coraz większej ilości związków na tzw. "kocią łapę", są ciągle istotne. Młodzi ludzie mieszkają zwykle z rodzicami do ukończenia 25 roku życia, jednak spędzają większość czasu poza domem. Za to w gronie rodzinnym spędzają  ważne uroczystości oraz święta.