Też studiuje prawo i mam dokładnie taki sam pomysl, więc postanowilam zacząć od szkoly prawa hiszpańskiego potem jakiś erazmus, moze praktyki za granicą i zobaczymy. Co do nostryfikacji dyplomu to:Uznawanie kwalifikacji zawodowych
W UE obowiązuje zasada swobody przepływu pracowników, która została przejściowo ograniczona w stosunku do krajów, które wstąpiły do Unii w 2004 roku. Wszytkie ograniczenia zostaną zniesione, najpóźniej do 2011 roku, i wówczas Polacy będą mogli podejmować pracę w każdym kraju UE, bez żadnych dodatkowych zezwoleń. W przypadku większości zawodów, uznanie kwalifikacji pracownika zależy od pracodawcy i decydują faktyczne umiejętności, a także wykształcenie zdobyte w kraju pochodzenia. Od tej ogólnej zasady są wyjątki, które dotyczą tzw. zawodów regulowanych, których podjęcie wymaga zdobycia odpowiednich licencji wystawionych w kraju, w którym stara się o pracę. W przypadku zawodów: lekarza, dentysty, aptekarza, weterynarza, pielęgniarki, położnej oraz architekta, obowiązują szczególne zasady uznawania kwalifikacji. Zakłada się, że osoba posiadająca pełne kwalifikacje do wykonywania tych zawodów w swoim kraju, jest również uprawniona do wykonywania tego zawodu w innych krajach UE, jeśli w tych krajach stosuje się podobne kryteria kształcenia (szczególnie chodzi o długość okresu kształcenia czy staży). Informacje o uznawaniu kwalifikacji w poszczególnych zawodach, w różnych krajach są zamieszczone na stronie Biura Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej (www.buwiwm.edu.pl).
Prawniku – przygotuj się!
Niewielu studentów prawa myśli o pracy w zawodzie za granicą. Trudno się temu dziwić – system prawny jest w każdym kraju inny i niezwykle trudne jest przekwalifikowanie się, choć oczywiście jest to możliwe. Osoba, która chce być prawnikiem za granicą, powinna też biegle znać język kraju, w którym chce pracować. Jeżeli myślisz o karierze za granicą to możesz się przygotować do niej już w czasie studiów.
Program wymiany stażystów STEP
Jednym ze sposobów może być odbycie praktyki lub stażu w innym kraju już w czasie studiów. Warto skorzystać z programu wymian stażystów STEP, który studentom i absolwentom prawa daje możliwość odbycia praktyki we wszystkich krajach europejskich i nie tylko. Program jest realizowany przez stowarzyszenie ELSA, a szczegółowe informacje można znaleźć na stronie stowarzyszenia. Praktyki organizują również rozmaite instytucje unijne (np. Komisja Europejska, Europejski Bank Centralny). Informacji o stażach warto też szukać na stronie EURODESK-u (www.eurodesk.pl), gdzie są regularnie zamieszczane.
Szkoły prawa obcego
Inną możliwością jest uczestnictwo w zajęciach szkoły prawa obcego. Taką ofertę ma większość wydziałów prawa w Polsce. Najpopularniejsze są szkoły prawa: amerykańskiego, angielskiego, niemieckiego, austriackiego, hiszpańskiego czy włoskiego. Zajęcia trwają od 2 do 4 semestrów i odbywają się w języku danego kraju. Warunkiem przystąpienia do zajęć jest znajomość języka obcego (szczególnie specjalistycznego prawniczego) na odpowiednim poziomie – uczelnie prowadzą intensywne kursy językowe dla kandydatów do szkół. Szkoły współpracują przeważnie z ambasadą danego kraju oraz z partnerską uczelnią z tego państwa, a wykłady prowadzą wykładowcy zagranicznych uczelni oraz praktycy z danego kraju.
Studia prawnicze za granicą
Trzecim rozwiązaniem jest podjęcie studiów prawniczych na zagranicznej uczelni – w czasach, kiedy możemy studiować w każdym kraju UE bez ograniczeń może to być dobre rozwiązanie, choć to już zupełnie inna bajka...
Zagraniczna aplikacja
Magister prawa uczelni polskiej może się starać o przyjęcie na zagraniczną aplikację. Musi przejść normalną procedurę rekrutacyjną, a dodatkowo zdać egzamin z języka obcego. Jak sprawa jest skomplikowana widać chociażby po tym, że w ubiegłym roku po raz pierwszy kandydat z innego Państwa Członkowskiego z UE zdał egzamin umożliwiający dostęp do niemieckiej aplikacji – był to Polak, absolwent UAM w Poznaniu. Znowu okazało się, że Polak potrafi! Ukończenie aplikacji w danym kraju daje uprawnienia do wykonywania zawodu prawnika w tym kraju bez dodatkowych warunków.
Uprawnienia do wykonywania zawodu
Każdy prawnik z kraju UE, mający pełne uprawnienia do wykonywania zawodu, może ten zawód wykonywać również w każdym innym Państwie Członkowskim. Zgodnie dyrektywą UE taki prawnik jest zobowiązany do zarejestrowania się we właściwych organach tego państwa. Kandydaci musza zdać test umiejętności lub wykazać się efektywną i regularną działalnością w zakresie prawa tego państwa przez okres co najmniej trzech lat, przy czym dowód takiej praktyki musi dostarczyć sam.
Praca w kancelarii
Absolwenci prawa z Polski mogą się również starać o pracę w kancelariach prawnych czy działach prawnych firm, nie mając uprawnień zawodowych. Ważna będzie wtedy znajomość zagadnień prawnych danego kraju, a także biegła znajomość języka. Prawników z Polski szukają również firmy, które robią interesy w naszym kraju lub też współpracują z Polakami.
Urzędy unijne
Prawnicy są również potrzebni w urzędach unijnych – mogą się tam starać o posady urzędnicze, a w szczególności o posadę prawnika-lingwisty. Konkursy na te stanowiska są ogłaszane w zależności od potrzeb poszczególnych urzędów. Prawnik lingwista, obok spełnienia ogólnych warunków, wspólnych dla stanowisk urzędniczych (o czym niżej), musi mieć dyplom ukończenia studiów prawniczych wydany przez państwo, dla którego języka konkurs został rozpisany, powinien również mieć praktykę zawodową (przeważnie 2 lata) oraz władać przynajmniej dwoma językami urzędowymi Unii (poza ojczystym). Kandydaci przechodzą egzaminy jakie są organizowane dla euro-urzędników, a następnie egzaminy ustne i pisemne, które polegają na tłumaczeniu tekstów prawniczych z dwóch języków obcych na język ojczysty (bez użycia słownika).
Master of Laws
Poza krajami Unii sytuacja prawników jest jeszcze bardziej skomplikowana – studia w Polsce nie są uznawane i właściwie jedyną drogą do wykonywania zawodu prawniczego jest ukończenie studiów w tym kraju i zdobycie zawodowych kwalifikacji. Najlepszym rozwiązaniem dla absolwentów prawa w Polsce są studia podyplomowe tzw. LL.M. (Master of Laws). Studia trwają zwykle rok i składają się z wykładów, ćwiczeń i zajęć praktycznych zapoznających z obcym prawem, a ich uwieńczeniem jest obrona pracy magisterskiej.
Praca za granicą dla humanistów i językowców
Pracę za granicą bez problemu znajdą lekarze, pielęgniarki, informatycy czy inżynierowie. Czy to oznacza jednak, że humaniści są bez szans? Na szczęście to nieprawda. Humaniści są otwarci na zmiany i potrafią przystosować się do potrzeb rynku. Dobrze sprawdzają się np. jako opiekunowie osób starszych, gdzie ważna jest wrażliwość i otwarcie na potrzeby innych, a także dobra znajomość języków obcych.
Euro-urzędnik
Pracę mogą też znaleźć w instytucjach Unii Europejskiej. Biuro Doboru Kadr Wsplnot Europejskich EPSO (www.europa.eu.int/epso) ogłasza w Dzienniku Urzędowym UE konkursy na poszczególne stanowiska – możliwe jest zatrudnienie na stanowiskach urzędników (kat. A), asystentów (kat. B), sekretarek/rzy (kat. C) oraz personelu pomocniczego (kat. D).
Zasady rekrutacji
Aby zostać zatrudnionym w instytucjach unijnych trzeba być obywatelem jednego z Państw Członkowskich, korzystać z pełni praw obywatelskich, posiadać odpowiednie wykształcenie (na stanowiskach kat. A – wyższe) oraz zgodne z wymaganiami doświadczenie zawodowe. Kandydaci muszą znać dwa języki urzędowe UE – jeden biegle, drugi co najmniej dobrze (jednym z nich może być język ojczysty, jeśli jest językiem urzędowym UE, ale należy znać jeden z języków tzw. roboczych, czyli angielski, francuski lub niemiecki). Możliwe są też dodatkowe wymagania związane z wiedzą fachową dotyczącą konkretnego stanowiska. Każdy przechodzi trzyczęściowy egzamin składający się z: testu wstępnego (dotyczącego zagadnień związanych z UE), części pisemnej (sprawdzającej specjalistyczną wiedzę, zdolność rozumienia informacji oraz umiejętność posługiwania się językiem pisanym itp.) oraz rozmowy kwalifikacyjnej.
Duża konkurencja
Konkurencja jest bardzo duża, ponieważ obok intratnych zarobków, prestiżu i dodatkowych bonusów, urzędnicy unijni mają dużą pewność zatrudnienia, a po uzyskaniu mianowania – są właściwie nieusuwalni. Jest to dobre rozwiązanie dla osób interesujących się sprawami unijnymi, które lubią się uczyć i chciałyby pracować w międzynarodowym towarzystwie.
Tłumacze
Zatrudnienie w instytucjach unijnych znajdą również tłumacze, więc jest to dobra oferta dla językowców. Tłumcze mogą się też zatrudnić w innych miejscach. Ogromna ilość Polaków, pracujących za granicą (szczególnie w Wielkiej Brytanii i Irlandii) spowodowała, że w różnych urzędach są zatrudniani tłumacze, którzy mają za zadanie pomóc Polakom w codziennych kontaktach z urzędnikami, lekarzami i pracownikami różnych instytucji. W szkołach i przedszkolach zatrudniani są psychologowie i opiekunowie, którzy mają pomóc polskim dzieciom w adaptacji do nowych warunków, w których się znalazły.
Nauczyciele
W dobrej sytuacji są nauczyciele znający biegle języki obce – mogą oni się ubiegać o pracę w szkołach za granicą. Mogą uczyć właściwie wszystkich przedmiotów, jednakże warunkiem koniecznym jest umiejętność swobodnego wykładania przedmiotu w danym języku. Konieczne jest również posiadanie odpowiedniego wykształcenia i uprawnień pedagogicznych.
Polak potrafi!
Znalezienie pracy w swoim zawodzie, jeżeli ma się doświadczenie zawodowe oraz bardzo dobrą znajomość języka oraz pewną dozę detarminacji i cierpliwości jest możliwe. Może warto, zamiast rzucac się na pierwszą lepszą pracę, poszukać czegoś co pozwoli na rozwój zawodowy i da satysfakcję? Większość osób traktuje wyjazd za granicę do pracy jako sprawę przejściową i planuje w bliższej lub dalszej perspektywie wrócić do kraju. Pomyśl jak będzie wyglądało w CV psychologa 5 lat pracy w barze, albo u prawnika kilkuletni staż na budowie. Zupełnie inaczej będziemy postrzegani, jeśli będziemy mogli wykazać doświadczenie w swoim zawodzie. Warto poszukać. Pamiętaj – Polak potrafi!
Autor: Julia Bojanowska
no i tyle wiem.
POwodzenia