Znaczne zróżnicowanie regionalne kultury Hiszpanii jest w dużej części odbiciem zaszłości historycznych i dawnego podziału na odrębne królestwa. Najbardziej odmienną grupę stanowią Baskowie.
Ten prastary lud, zamieszkuje północną część Półwyspu Iberyjskiego. Język Basków nie wykazuje żadnych związków z innymi językami indoeuropejskimi. Związki z Hiszpanią jak i francuską Prowansją wykazują mówiący swoim językiem Katalończycy. Podobnie swój język mają mieszkańcy Galicji. Odrębne dialekty są m.in w Andaluzji.
To co powszechnie uważamy za język hiszpański, to naprawdę język kastylijski z Kastylii - czyli największej, centralnej prowincji.
Na dziedzictwo kulturalne obecnej Hiszpanii składa się spuścizna chrześcijańska, judaistyczna i arabska. Mimo że dwie ostatnie grupy są nieobecne w Hiszpanii od pięciuset lat, szczególnie Arabowie wywarli piętno do dziś widoczne w charakterze i cechach fizycznych mieszkańców, a także w ich języku (szczególnie w dialekcie andaluzyjskim) oraz zwyczajach.
Kultura Hiszpanii jest jednak oparta przede wszystkim na podłożu silnej tradycji katolickiej. Taką genezę ma też większość licznie obchodzonych świąt ludowych, zwanych Fiestą.
Wśród nich na jedno z czołowych miejsc wysuwa się Semana Santa w Sewilli - obchody Wielkiego Tygodnia, z widowiskowymi procesjami, znanymi na całym świecie. Równie znane jest majowe święto El Rocio - w którego podłożu tkwi tradycyjna pielgrzymka do El Rocio, w prowincji Huelva.
Tak więdz dziewczyny musimy pokazać na co nas stać nie mówie aby się nie bawić ale róbmy to z klasą